Dinsdag 1 juli hadden we onze eerste echo. We kregen een klein pindanootje te zien op het scherm en het hartje klopte dubbel zo snel als het mijne. Alles is dus tip top in orde. Het dossier op de fertiliteitsafdeling werd voorlopig gesloten en we moeten een "gewone" gynaecoloog raadplegen voor de verdere begeleiding van de zwangerschap.
Ik ervaar het nog steeds als een wonder dat het zo snel en zo goed is gegaan. Vandaag ging ik binnen in een babyzaak, maar ik durfde toch nog niets te kopen want ik kan het nog steeds niet geloven...
De laatste weken ben ik erg misselijk en moe, typische verschijnselen dus ik trek er me niet zoveel van aan. Ik ben gelukkig en Jo is dat ook!
1 opmerking:
Oh super dat alles goed is! Een dikke dikke proficiat. Je ziet er is elke keer een kans van ca. 20 à 25% op slagen bij elke IVF-poging. En jij bent daarbij bij de eerste poging. Ik ben superblij voor jou.
Ik weet zeker en vast dat ik mensen zoals jou die zwanger zijn na een lang smachten naar een baby, nooit zal verwensen. Ik voel zo het geluk dat jullie nu kennen. Het geluk dat ik ook wil kennen. Maar ik gun het jullie van harte en hoop dat je ten volle kan genieten!
Dat jij al op je 17de te horen kreeg dat je onvruchtbaar was en dan nog door een medische fout, moet verschrikkelijk zijn. Jij moet dan al een heel proces doorgemaakt hebben. Want tenslotte gaat het ook om het aanvaarden dat het niet gaat lukken om spontaan zwanger te worden. Dit was voor mij een zeer moeilijk proces. Ook al weet ik nu nog niet met 100% zekerheid dat het niet zal lukken (want ze hebben nog geen oorzaak gevonden), toch heb ik de mogelijkheid om spontaan een kind te verwekken zo goed als afgesloten. Ik heb mezelf nog nooit zo erg "tegengekomen" als nu. Ik heb nog nooit met mezelf zo gevochten als nu. Als je dat moet doen op het einde van de pubertijd, dat moet verschrikkelijk zijn.
Bovendien is er dan ook een discrepantie met je man. Hij moet het pas later verwerken, terwijl jij er al mee "in het reine" (is wel een groot woord natuurlijk, maar je snapt vast wat ik bedoel) bent gekomen.
Gelukkig is er een "happy end". En ja, aan mensen zoals jullie trek ik me op. Oef, er is hoop!
Geniet er van met volle teugen!!!
http://babyproject.skynetblogs.be/
Een reactie posten