Voorlopig nog "oef", maar in gedachten nog "ai"

Vorige zondag kregen we nogmaals blij nieuws. Ik ben nog steeds zwanger.
Momenteel zit ik nu in mijn zesde week. Ik tel de dagen af tot de eerste echo, want een miskraam kan nog steeds...
Sinds vorige vrijdag heb ik last van een gevoelige maag. Ik ben redelijk misselijk, maar ach, dat neem ik er bij. Het is tenslotte voor de goede zaak.
Mijn darmen en rug spelen me erg veel parten en ook emotioneel zit ik er wat onderdoor. Waarschijnlijk door de pijn en de spanningen van de afgelopen maanden. De dokter heeft me drie weken thuis geschreven om te rusten en de kans op een miskraam niet te vergroten. Het is voor mij wel een opluchting omdat het werken met de cliënten op het ocmw echt wel zwaar is als je zelf zo onder spanning staat.
Op 1 juli om 11.40u hebben we onze eerste echo, pas dan, als het goed loopt, zal ik beseffen welk wonder er in mijn buik zit.

8/6/2008 - heeft de embryo zich ingenesteld?

Zondagmorgend om 9.30u mochten we bellen om te informeren naar het resultaat van de bloedprik die een dag eerder had plaatsgevonden. Ik was te nerveus om te bellen. Ik had al enige tijd last van "zwangerschapsverschijnselen", maar dit lag blijkbaar hoofdzakelijk aan de medicatie die ik nog moet innemen. Ik had er dus geen idee van of het nu echt gelukt zou zijn, of dat mijn lichaam me misschien voor de gek hield.
Jo belde en had goed nieuws! De embryo leeft nog en heeft zich ingenesteld. Het is echter nog in een heel vroeg stadium dus er kan nog heel wat mislopen. Hierdoor durf ik niet echt blij te zijn en probeer ik nog een beetje te doen alsof ik niet zwanger ben. Zaterdag moet ik weer bloed laten prikken en zondagmorgend mag ik weer bellen om te horen of ik nog zwanger ben of niet. Het zullen dus nog spannende weken worden!